Eski Ahit’te 13, Yeni Ahit’te 119 yerde geçen ve Kuran’da bulunmayan amin sözcüğünün kökeni Eski Mısır’da İÖ 2500 yıllarında “gizlenen, gizli olan” anlamına kullanılan “amun” sözcüğüdür. Eski Mısır’da tanrıların kralı Amon’du ve önceleri Hmun kentinin tanrısıyken, İÖ 1991-1962 yıllarında hüküm süren I. Amenemhet zamanında firavunların koruyucu tanrısı olarak Teb’de de Amon’a tapınılmaya başlandı. Heliopolis’in tanrısı Ra ile özdeşleştirilerek Amon-Ra adıyla bütün Mısır’ın tanrısı oldu. Yeni Krallık döneminde (İÖ 1570-1320) görünmezlik niteliğinin tarafsızlık ve bilgelik niteliklerinden kaynaklandığı kabul edilerek yoksul ve ezilmişlerin tanrısı oldu. Amon çeşitli çalkantılara karşın bütün Mısır’ın tanrısı olma niteliğiyle İÖ 80’li yıllara kadar gücünü sürdürdü.
Tılsım Nedir Ve Nereden Gelir
Eski Ahit’te Amun, Allah’ın adlarından biri olarak bir yerde geçtiği gibi, Yeni Ahit’te de İsa’nın unvanı olarak bulunur. Hz. Muhammed’in lakabı da Emin’dir.
Sami dillerinde doğru, güvenilir, emin anlamlarında “emn” kökünden sözcüklerin akrabası kabul edilen amin sözcüğünü Yahudiler benimsemiş ve vaazlar sonunda cemaat tarafından sözlerin doğruluk ve güvenilirliğini temin etmek için kullanılmıştır. Üç semavi dinin ortak sözcüklerindendir.